آنگاه که غرور کسی را له می کنی

آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی

آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی

آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری

آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی

آنگاه که خدا را می بینی و بنده ی خدا را نادیده می گیری

میخواهم بدانم...؟

دستانت را بسوی کدامین آسمان دراز می کنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟؟؟

افسوس که به زودی عشق به هوس بدل خواهد شد

و این نقاب بزرگ هوس صورت ها را می پوشاند

می خواهم بدانم چه فاصله ای از هوس تا دوست داشتن مانده است ؟

می خواهم پیاده شوم از این دنیای سرتاسر رنگ هوس

از این بازی های بچه گانه میان من و تو

دیگر زندگی شاید فقط یک کابوس است

و من به یاد پیرمرد فال فروشی می افتم

که چشمانش کور بود

اما فال امید را در خیابان ها می فروخت...

هیچوقت کسی رو پس نزن

که...

دوستت داره

مراقبته

و نگرانت میشه

چون یه روز بیدار میشی و میبینی...

ماه رو از دست دادی...

وقتی که داشتی ستاره ها رو میشمری...